- aftafa
- сущ. кувшин с носиком, употребляемый преимущественно при омовении
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
aftafa-ləyən — is. Aftafa ilə ləyəndən ibarət yuyunma ləvazimatı. Yenə aftafaləyən gəldi, isti su və sabunla əllər və ağızlar yuyulub silindi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aftafa — is. Lüləyi və qulpu olan su qabı; lüləyin. Səriyyə tas və aftafanı gətirib mübaşir Məmmədin . . əllərinə su tökdü. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dülüs — I (Gədəbəy) aftafa. – Dülüsə su töküηən, uşax a:ğın yusun II (Əzizbəyov) aravuran … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lüleyin — (Culfa, İsmayıllı) aftafa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aftabə — f. aftafa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ibriq — ə. 1) aftafa; 2) dar, uzun boğazlı səhəng; kuzə, bardaq; 3) çaydan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ibriqdar — ə. və f. sarayda aftafa ləyən gəzdirən adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aftaba — <fars.> bax aftafa. Görürsən ki, elə hey çay başıaşağı o tərəfdə bu tərəfdə əllərində aftaba və başlarında əmmamə ağalar düzülüb çömbəliblər. C. M.. Usta Ramazan aftabanı götürüb, bağçadan çıxdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürünc — is. 1. Mis, sink, qalay xəlitəsindən ibarət metal. 2. Bürüncdən qayrılmış. Bürünc ləyən. Bürünc məftil. – Bayaq Mirzə Əliməmmədi içəri buraxıb çıxan nökər üstü incə naxışlı bürünc sinidə iki fincan qəhvə gətirdi. Ç.. Plov gəlməmiş xəlfə mətbəxdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəfgirli — sif. Kəfgiri (2 və 3 cü mənalarda) olan. Kəfgirli saat. Kəfgirli susəpən. – Katibə xala kəfgirli divar saatına, sonra öz qiymətli qol saatına baxdı. S. R.. Qoca . . ağzı kəfgirli aftafa ilə güllərəçiçəklərə, su verirdi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mis — is. 1. Özlü və döyülə bilən qırmızımtıl metal – kimyəvi element. Mis mədəni. Mis külçəsi. 2. Bu metaldan düzəldilmiş. Mis kasa. Mis məcməyi. Mis nimçə. Mis pul. – Dədəbabadan qalma bir neçə parça mis qab var idi ki, Reyhan xanım onları birər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti